Derivado da evolución xeolóxica da
Península, existen tres grandes áreas diferenciadas polo tipo de
rochedo: Área silícea, Área calcária. Área arxilosa. Pola súa banda, a erosión creará , distintos tipos de relevo
ou de modelaxe:granítico, cárstico, arxiloso ou de erosión
diferencial.
ÁREA SILICEA: Está formada por
rochas antigas de era precámbrica e paleozoica. Localízase
maioritariamente no Oeste peninsular, parte da Cordilleira
Cantábrica, do Sistema Central, Montes de Toledo e Serra Morena.
Tamén en zonas do eixe dos Pireneos, sectores do Sistema Ibérico ,
da Cordilleira Costeiro-catalá e da cordilleira Penibética. A
rocha predominante é o granito, que se altera de diversas formas,
dando lugar a distintos tipos de relevo granítico.
A principal é a fractura por
diaclasas, dando lugar a diversas formas segundo a altitude:
Barrocal |
Pedra cabaleira |
AREA CALCARIA Formada por rochas da
era secundaria pregadas na era terciaria. Forma unha Z invertida
estendéndose polos Pireneos, Montes Vascos, sector oriental da
cordilleira Cantábrica, o Sistema ibérico, parte da Cordilleira
Costero-Catalá e a cordilleira Subbética. A rocha predominante
é a calcaria,rocha dura que de disolve facilmente con auga. Da lugar
a o relevo cárstico,un relevo complexo con diversas formacións:
- Gargantas ou foces, vales estreitos e
profundos enmarcados en abruptas vertentes causados polos ríos.
- Covas, fórmanse ao infiltrarse a auga
e circular subterraneamente, escavando galerías, nelas adoitan
formarse estalactitas e estalagmitas.
- Etc.
Cova con estalactitas |
AREA ARXILOSA: Esta formada por
rochas sedimentarias das eras terciaria e cuaternaria. Locálízase
nas concas da Submeseta norte e sur, nas depresións do Ebro e no
Guadalquivir, e nas áreas afundidas e chairas costeiras. A rocha
predominante é a arxila, de escasa resistencia á erosión. Isto da
lugar a un relevo horizontal de dous tipos:
- Cando os ríos abren vales, orixinando
as campiñas, chairas suavemente onduladas.
- Nas zonas onde se alternan longos
períodos secos e calorosos con outros de chuvias torrenciais, e non
hai protección vexetal, auga desgasta fortemente as vertentes
formando cárcavas ou sucos estreitos e profundos separados po
arestas. Isto orixina unha paisaxe peculiar de badlands.
Cárcavas |
Badlands |
En cada unha destas tres areas, e
frecuente atopar rochas de distinta orixe e resistencia. A erosión
actuará de xeito selectivo segúndo os materiais e a súa
disposición en estratos (erosión diferencial).
- Cando os estratos son horizontais
alternándose materiais duros e brandos, os ríos abren grandes
plataformas chamadas páramos ou mesas. Os páramos teñen un
cume horizontal correspondente ao estrato máis duro. Os flancos, de
materiais máis brandos, erosiónanse máis rápidamente, reducíndose
os páramos e convertíndose en cerros testemuña, outeiros de teito
horizontal ou antecerros, cando perden o teito de material duro.
O espazo que separa os páramos vaise
ensanchando ao erosionarse os materiais brandos, formando as
campiñas. Este tipo de relevo observase nas concas sedimentarias
da Meseta e nas depresións do Ebro e o Guadalquivir.
- Cando os
estratos está suavemente inclinados (relevo en costa), alternándose
materiais duros e brandos. No estrato duro inclinado distínguese
un dorso ou reverso, e unha fronte cunha cornixa de forte pendente.
Na parte branda unha parte inferior cóncava. Tamén aparecen cerros
testemuña e antecerros polo retroceso das costas.
Cando os estratos están pregados, e
formados igualmente por alternancia de materiais duros e brandos
orixínanse dous tipos de relevo:
- Relevo apalachense.Relevo montañoso
herciniano arrasado e aplanado pola erosión, que experimenta un novo
levantamento que reactiva a erosión. Esta forma alternancia de
cristas , serras longas paralelas de altitude similar con materiais
duros. vales, compostos por materiais brandos. Atópanse na
parte occidental da cordilleira Cantábrica, Montes de Toledo e Serra
Morena
- Relevo xurásico: Formase nas
cordilleiras novas altérnanse anticlinais (dobras convexas), e
sinclinais (dobras cóncavas). Nos anticlinais a erosión da auga
crea cluses, vales perpendiculares ao cumio; combes, vales paralelos
ao cumio. Cando a erosión arrasa o estrato duro dos anticlinais,
estes convértense en vales por debaixo dos sinclinais, que quedan
levantados (sinclinais colgados). A posterior erosión doval
anticlinal sacará á superficie o sinclinal do estrato inferior
(anticlinal exhumado). Temos exemplos deste relevo no Sistema
Ibérico, parte oriental da Cordilleira cantábrica, nos Pireneos e
nas Cordilleiras Béticas.
A área volcánica integra
fundamentalmente o arquipiélago canario e tamén algúns sectores de
vulcanismo terciario da Península Ibérica (Campo de Calatrava,
Campo de Olot, Cabo de Gata, Mar Menor). As illas Canarias son de
orixe volcánica. Formáronse na era terciaria, cando a oroxénese
alpina rompeu o fondo do Atlántico e, a través das súas fracturas,
ascenderon grandes masas de rochas volcánicas que deron lugar ás
illas. Os tipos de relevo máis característicos de Canarias son :
- Os conos volcánicos
-As caldeiras
-Os malpaíses
- Os diques ou muretes volcánicos e os
roques ou agullas volcánicas
- Os barrancos
Malpaís |
Roque |
No hay comentarios:
Publicar un comentario